Twee dekades het verloop sedert ‘n Noordelike Halfrond-nasie die Wêreldbeker gewen het. Die toernooi van 2023 was veronderstel om dit alles te verander.
Gashere Frankryk was in ‘n puik toestand, Ierland was deurgaans vir twee jaar lank die beste span ter wêreld, en beide Wallis en Engeland het geweet hoe om uitkloprugby te hanteer.
En tog, teen die halfeindronde was daar drie Rugbykampioenskap-nasies te sien saam met ‘n Engelse span wat nogal verras was om daar te wees. Wat lei ons hieruit af?
Wel, behalwe dat Suid-Afrika en Nieu-Seeland die eindstryd uitbaklei het, onthou dat jy ‘n mededingende span spelers met wortels in hierdie nasies kan saamstel, maar wat vir al ander 18 spanne kan speel.
Spelers soos Duhan van der Merwe (Skotland), Bundee Aki (Ierland) en Toby Faletau (Wallis) het so verskans geraak in die stelsels van hul aangenome lande dat ons geneig is om hul herkoms te vergeet.
Billy Vunipola het vir Engeland teen Suid-Afrika in die Wêreldbeker-halfeindstryd gespeel. Hy het dit nie gedoen omdat hy Superrugby gespeel en vir geld verhuis het nie, maar omdat sy pa dit in 1998 gedoen het.
Feʻao Vunipola het by Pontypool RFC aangesluit en sy vrou en jong kinders saam met hom geneem en hulle het ‘n nuwe lewe begin.
Die blote idee dat daar haat gedra word vir die doen en late van die Suidelike Halfrond in die gange van Wêreldrugby is dus belaglik.
Wat wel gebeur het in die 28 jaar sedert die rugby-unie professioneel geword het, is dat spelers van die Suidelike Halfrond die algemene spelstandaard in die Noordelike Halfrond verbeter het.
Dit is soveel beter geword dat Ierland verlede jaar vir die eerste keer ‘n toetsreeks in Nieu-Seeland kon wen.
Engeland het vanjaar die bronsmedalje gewen en in 2019 in die eindstryd verloor. Hulle sou dit nie kon doen sonder die invloed van Suidelike Halfrond spelers op beide klub- en landvlak nie.
Die Springbokke het agtereenvolgende Wêreldbeker-toernooie gewen met ‘n magdom spelers wat die sport in Frankryk, Ierland en Engeland beoefen. Hulle is nie indringers nie, hulle is ambassadeurs of, as jy wil, ‘n Trojaanse Perd in die dier se pens. Jy kan hulle nie klop nie, want hulle is jy.
Op die foto hierbo: Springbokke lig die Wêreldbeker-trofee
Bron: Springbokke
